De weken van de knopen doorhakken

In het vorige verslag meldde ik al dat het de bedoeling was om vandaag naar de ziekenhuizen te gaan en dat mijn streven was dat woensdag mijn laatste dag zou zijn. Dat was inderdaad de bedoeling.
De vorige avond was Mawutor bij ons op bezoek om even een afspraak te maken hoelaat we naar het ziekenhuis gingen. 11.00u zouden we gaan. We hebben na het formele gedeelte, Mawutor nog even jungle speed geleerd en dat vond ze echt een leuk spel! Ze is toch maar naar huis gegaan, en wij zijn nog even doorgegaan met spelletjes spelen en gezellig buurten. En ineens was het laat. Het was inmiddels 3u toen ik besloot om toch maar naar bed te gaan omdat ik om 11u toch wel paraat moest staan voor Mawutor, maar vooral voor mezelf natuurlijk. Om 11u liepen we ook echt naar de taxi. Mawutor vroeg ons wat we elke dag aten omdat ze zich een beetje zorgen maakte dat we niet genoeg zouden eten. Ik zei dat we af en toe creatief moesten zijn met eten, maar dat we elke dag wel iets anders eten. Dat vond ze fijn, maar stelde wel voor om 's avonds bij ons te komen koken. Omdat het Dirk en Lukas hun kookdag was, en ze al boodschappen hadden gedaan, had ik in eerste instantie voorgesteld om een andere dag te komen. Maar bij nader inzien was t ook wel weer gezellig als ze kwam koken, dus ik heb de huisgenootjes gevraagd hoe zij erover dachten en zij vonden het allemaal een goed idee. Dus na de ziekenhuisbezoeken, gingen we maar meteen boodschappen doen in de stad.

Bij het eerste ziekenhuis aangekomen, het ziekenhuis van onze huisgenootjes, bleek de directeur niet aanwezig te zijn. We hadden toen maar besloten om eerst naar ons ziekenhuis te gaan en jezus, wat een gesprek. Ik raakte steeds gefrustreerder. Vorige week, toen onze Nederlandse coaches bij dr. Laurens waren, was hij razend enthousiast over ons. We stelde veel vragen, toonde initiatief en toonde dat we iets wilde leren. Toen we hem hadden gezegd dat we wilde switchen van ziekenhuis, zei hij dat het aan ons lag omdat we geen vragen stelde en een zuster zei zelfs dat we niets wílde doen! Het is dat ik op een stoel zat, anders was mn broek er zeker van afgezakt! Ik was blij dat Dirk last minute nog mee was gegaan die het gesprek gaande kon houden, want zelf kon ik geen zinnig woord meer uitbrengen. De frustratie was te hoog! Maargoed, na minstens een uur discussiëren met dr. Laurens hebben we het gesprek afgekapt en zijn gegaan. We hebben de andere directeur nog een keer gebeld, maar helaas, hij was er nog steeds niet. We hebben toen maar een taxi gepakt naar de markt. Toen ik de taxi uitstapte, moest ik natuurlijk weer even vallen, en natuurlijk moest dat ook nog op het been zijn wat al flink beschadigd was geweest en bijna genezen was. Dus nu ligt hij weer mooi open :) Lomp zijn is niet handig!

Samen met Mawutor hebben we boodschappen gedaan en zijn weer terug naar huis gegaan.
Toen we terug kwamen was de stroom inmiddels uitgevallen en was het dus lekker warm in huis omdat de ventilator het niet meer deed. We zijn maar een potje Risk gestart. Onder het spelletje kwamen er een paar kindjes van de compound naar ons toe en 1 daarvan had een foto bij zich. Ik was samen met hem op de foto gegaan met Independence day, die foto's had hij af laten drukken en ik mocht er daar een van hebben. Lief!(A)
Toen ik mezelf bijna helemaal uitgeroeid had met Risk kwam Mawutor binnen (en ze had Theresa bij! :D). Ze wilde gaan koken en ze wilde hulp. Driek, Lukas en ik hebben haar geholpen. We gingen Vegetable Rice with Tomato-fishsauce maken. Waneer je hier in een restaurant rijst besteld, krijg je er een bijna zwart uitziend goedje bij; Tsjitsoe ofzoiets. Dit is een pittige saus, maar wel lekker!
Ook dit zwarte goedje hebben we erbij gemaakt, en het smaakte ontzettend goed! Alles eigenlijk! Iedereen heeft goed gegeten, zelfs degene die niet van vis houden.
Mawutor en Theresa gingen weer terug naar Susie (de moeder van Mawutor) en wij zaten nog steeds zonder stroom.

Omdat ik de vorige avond nogal laat naar bed was gegaan, was ik nu een beetje brak. Ik had even een avondje voor mezelf nodig, en heb mezelf daarom ook even afgezonderd op mijn kamer van de rest. Lekker een muziekje luisteren, boekje lezen en dan lekker slapen. Om 10u ging ik dan ook slapen. Bijna de klok rond, want om 9u de volgende ochtend werd ik pas wakker..


Dovenschool
Weer hadden Susannen en ik om 11.00u met Mawutor afgesproken. Dit keer om naar de dovenschool te gaan. Wederom liepen we om 11.00u aan naar de taxi.
Bij de dovenschool aangekomen, hebben we afgesproken met de directrice dat we elke woensdag om 6.30u aanwezig zullen zijn. Dit i.v.m. de wondzorg die we dan bij sommige kinderen kunnen doen. Anders zouden we om 8.00u moeten beginnen. Maar wij vonden dit juist wel leuk, en we zullen dus elke woensdag om 6.30u paraat staan in onze uniformen. Wat wel een voordeel is dan, is dat we dan om 12u klaar zijn daar, dus dat we nog de hele middag vrij hebben om iets te doen.
Het hele gesprek heeft denk ik een 15 minuten geduurd. Omdat Mawutor de directrice al aan de telefoon had gehad om dingen door te spreken, hoefde het niet lang te duren.
Mawutor wilde nog graag naar het ziekenhuis is Hohoe, omdat daar familie van haar lag, en ook een lerares is op de school op onze compound.
Daar zijn we niet heel lang gebleven, omdat het geen bezoekuur was. De vrouw was zelf naar buiten gekomen maar ze kon niet goed lopen. Ze had namelijk haar voeten verbrand tijdens het koken, en daarom lag ze ook in het ziekenhuis.

Mawutor wilde na het ziekenhuisbezoek ons graag 'the saloon' laten zien waar ze altijd haar haar laat doen. Dit was wel grappig om te zien hoe ze naar de kapper gaan hier.
Na het kappersbezoek vroeg ik of we even langs een bank konden gaan om te pinnen. Dit had ik zaterdag al in de stad geprobeerd, maar toen lukte het niet. In mijn naïviteit dacht ik zelfs dat de automaat leeg was. Maar toen het in een andere stad, bij een andere bank nog niet lukte, begon ik aan mijn pas te twijfelen. Hij is immers al een aantal jaren oud.. De man die bij de bank werkt en buiten stond en kon aanschouwen hoe ik zat te klungelen met de automaat, hielp me even. Maar ook nu lukte het weer niet. We gingen naar binnen bij de bank omdat we daar op de taxichauffeur moesten wachten die Mawutor had gebeld. Toen we zaten te wachten kwam de man terug naar ons en zei me dat ik met hem mee moest lopen om te kijken waar het probleem lag. Ik ging bij een collega van hem aan het bureau zitten en hij wist niet wat hij zag toen hij mijn pas zag. Volgens mij had hij die nog nooit gezien. Hij liet hem de directeur zien en gelukkig herkende hij de pas wel. Ze adviseerde me om een niet te groot bedrag in een keer op te nemen, maar het te splitsen. Dit had ik allang geprobeerd en het werkte niet, maar dit wilde ze niet geloven. Ik ben het dus nog maar een keer gaan proberen. En inderdaad, ik had nog steeds geen geld. Ik heb de hoop opgegeven en heb besloten om het morgen nog maar eens te proberen. Als het dan niet lukt, zal ik mijn huisgenootjes lief aan moeten kijken of zij voor mij willen pinnen, wat geen probleem zal zijn denk ik.

's Avonds hadden we wederom lekker gegeten. Gebakken aardappeltjes met rauwkost. Goeie!
We hadden al ingecalculeerd dat het wel eens hard kon gaan regenen vanavond, want zo zag de lucht er wel uit! Tijdens het eten gebeurde dit dan ook.
Omdat we nog steeds geen stroom hadden en dus ook geen water, rende we onder het eten allemaal naar onze kamer om een zwembroek of bikini aan te doen, shampoo en zeep te pakken en sprintte weer naar buiten om dan maar in de regen te douchen. En dat is nog leuk ook! Met z'n 10e op een rijtje onder de goot staan omdat daar het meeste water vanaf komt is best grappig!
We hebben meteen maar onze waterton bijgevuld met regenwater, zodat we morgen nog in ieder geval kunnen koken. Na het douchen hebben we lekker het inmiddels koude eten verder opgegeten en zijn daarna allemaal maar een boek gaan lezen en hebben we spelletjes gespeeld.

Morgen staat er een relaxdagje op het programma. Evelien en ik zullen de stad in moeten om boodschappen te doen, omdat het morgen onze kookdag is, en we gaan stof kopen om een Afrikaanse jurk te laten maken! Ik ben erg benieuwd wat het resultaat zal zijn..


De dag begon lekker rustig aan. Gezamenlijk ontbijten, een beetje relaxen in de zon, een begin maken in The Hungergames boek1 en wederom gezamenlijk lunchen. Na de lunch zijn Evelien, Susanne en ik Kpando ingegaan om boodschappen te doen. Eerst nog even pinnen (wat nu trouwens wel lukte! Wiehiew!) en dan eerst maar stof kopen. Ik had mijn keuze al snel gemaakt toen ik al het stof zag. We zijn naar Julius, de kleermaker die ook onze uniformen heeft gemaakt, gelopen en uitgezocht hoe onze jurken eruit moesten komen te zien. Nadat we daar een 20 minuten mee bezig waren geweest en het door wilde geven, zij de knul die in de kleermakerij zat dat Julius niet aanwezig was en dat we een andere dag terug moesten komen. Nou, bedankt. Misschien had je dat 20 minuten eerder moeten zeggen, dat had ons een hoop tijd bespaart.. Maargoed, no worries in Ghana, we zijn doorgelopen naar de markt. Daar hebben we een aantal boodschappen gedaan en we zijn weer terug naar huis gegaan. Thuis zijn we vrijwel meteen begonnen met koken. En op het menu stond vanavond, banana pancakes! Goeie! Gelukkig maar dat ze lekker waren trouwens, want we zijn er 2,5 uur mee bezig geweest (vanwege de geweldige pannen en het fornuis wat we hebben) om bijna 40 pannenkoeken te bakken. Nadat alle pannenkoeken op waren. Nadat we lekker gegeten hadden zijn de meiden, op Susanne en mij na, zich klaar gaan maken, want zij zouden om 22.00u opgehaald worden door onze chauff Michael om naar Accra te gaan. Zij zouden de ochtend erop het vliegtuig pakken naar het noorden om daar een safari te doen voor een lang weekend. Wanneer ze thuiskomen weten we niet. Dit kan zondag zijn, maar evengoed ook pas woensdag. We zullen dus af moeten wachten.
We hadden met z'n alle kunnen gaan, maar de mannen wilde de safari tijdens hun rondreis nog doen, en Susanne en ik ook, dus om nu rond de €300 uit te geven aan een safari die we toch nog gaan doen, vond ik een beetje veel. We hadden vanaf het moment dat de meiden weg waren, zoals de mannen zeiden, mannenweekend.. plus 2 vrouwen. Haha

De vrijdag was niet echt spannend. Het boek wat ik aan het lezen was overigens wel, dus daar heb ik veel tijd aan besteed de vrijdag.
Tegen het avondeten zijn we met z'n 5e, Susanne, Luuk, Lukas, Dirk en ik het dorp ingelopen opzoek naar een leuk tentje om te eten. We vonden er welgeteld; 1. Hier kun je eten afhalen, maar ook aan een lage salontafel met tuinstoelen gaan zitten (er stond overigens maar 1 tafel en ook maar 5 stoelen, meer ruimte is er ook niet). Het eten was wel goed! Rijst met een stuk kip, de pittige saus en kool. Dit was allemaal erg lekker, en pittig. Nadat we gegeten hebben zijn we doorgelopen naar een tentje waar de mannen al eens eerder hadden gezeten. Daar konden we een pintje pakken en hebben er daar ook 3 genuttigd. Na 3x 0.6l vonden we het welletjes geweest en zijn zoetjes aan naar huis gelopen. Vrijwel meteen zijn we allemaal gaan slapen, op onze Driek na. Hij vond het leuk om nog even 2 delen van The Lion king te kijken ook al hadden zij de zaterdag een zwaar programma op de planning staan.

De zaterdag zouden de mannen namelijk de batcave gaan doen. Dit wil zeggen; over hele smalle richels lopen, abseilen en maar hopen dat je niet valt, want als je dat doet, dan heb je echt je dag niet! Je zit namelijk niet gezekerd dus als je valt, dan val je goed!
Wij hadden besloten om niet mee te gaan na de laatste berg. We hadden een schaal van Lukas aangemaakt i.p.v. Richter. De schaal van Lukas op de berg was een 6je, terwijl alle meiden dit toch wel meer dan een 6je vonden. Als de batcave zwaarder dan een 6je was, zouden de meiden 'm sowieso niet doen, anders konden we er nog over nadenken. De schaal van Lukas stond na de batcave nu op een 7,5. Dus of ik 'm toch nog ga doen tijdens mijn rondreis, ik betwijfel het...
De mannen waren wel al betijds terug. We hebben samen geluncht en zij zijn toen een dutje gaan doen. Ik heb nog flink zitten lezen in m'n boek en toen vond ik het ook wel tijd voor een klein dutje op de bank. Totdat Susanne besloot ergens van te schrikken en zo ontzettend hard begon te schreeuwen. Toen moest het hele compound wel wakker zijn geworden als zij sliepen..

Het was inmiddels alweer etenstijd en we zijn naar hetzelfde tentje als de avond ervoor gegaan. Na het eten zijn we ook weer terug naar het tentje waar we een pilsje konden drinken. Nu hebben we er maar 1 gedronken. De mannen waren best vermoeid van de cave en ik had het eigenlijk ook wel gehad. We waren dus al vroeg thuis, rond een uur of half 9.
Het begon flink te bliksemen en Dirk, Luuk en ik vonden het wel leuk om daarom buiten te gaan zitten om naar de flitsen te kijken. We hebben geprobeerd om dit te filmen, maar het staat lang niet zo mooi op de film als dat wij gezien hebben! Het heeft nog een klein beetje geregend en toen is het overgewaaid. De stroom is even uitgevallen, maar toen ik inmiddels naar bed was gegaan kwam de stroom weer terug.

Voltalake
De voltalake stond voor de zondag op het programma. We wilden rond het middaguur de taxi pakken om naar de rivier te gaan. We waren inmiddels nog maar met 4e, want Driek voelde zich niet zo fit, dus hij ging niet mee. Toen we naar de taxi liepen kwamen we erachter dat niemand zonnebrand mee had genomen. Very smart.. want toen we bij de rivier aankwamen, voelde we de zon al meteen branden als een malle. We hebben niet heel lang rondgelopen, want het was niet heel bijzonder. Ik had er zelfs meer van verwacht. Het was niet meer dan een vissersdorpje met een pier. En vrij veel landbouw, waar nog structuur en logica in zat ook! Nadat we daar een 3kwartier rondgebanjerd hadden, hadden we het eigenlijk wel weer gezien en zijn we terug gegaan naar Kpando. Daar hebben we wat groenten gekocht op de markt en zijn vanuit daar naar huis gegaan. Thuis aangekomen ben ik even gaan skypen met Robje:) Na een uurtje skypen hebben we nog een potje Catan gedaan met z'n 3e en is Driek daarna rijst gaan halen bij het vrouwtje waar we al 2 dagen gegeten hadden en hebben Susanne en ik een salade gemaakt van de groenten die we net daarvoor gekocht hadden. Dat was weer een smakelijke maaltijd! Verder staat er vanavond niet veel op de planning. Gezellig wat buurten en misschien een spelletje. Morgen gaat het nieuwe avontuur weer beginnen.. dan gaan we starten in het nieuwe ziekenhuis en 's middags hebben we een gesprek met de directeur, omdat hij er deze week nog steeds niet was.

Thanks for reading!

'x