Weekie, wat een weekie!

Weekie, wat een weekie!

Ik heb besloten om niet alles meer per dag te gaan zitten typen, want dan ben ik veel te veel tijd aan mn laptop kwijt en dat vind ik zonde.. Dus nu maar een lang verhaal dan van afgelopen week..

Donderdag zijn we naar de Wli watervallen gegaan, een uurtje rijden vanuit Golokuati. Na de taxireis moesten we entree betalen en opgeven hoeveel camera´s we bij hadden, ook daar moesten we voor betalen, maar we kregen er dan weer wel een gids bij, dat was wel handig, anders hadden we de weg nooit gevonden..

Nadat we betaald hadden moesten we nog 45 minuten lopen om bij de waterval te komen. We moesten 9 bruggetjes over en dat kon niet met de auto.. Toch was dit een mooie route om te lopen. We hadden er nog 3 uur aan kunnen plakken, maar dat vonden we te veel, anders hadden we maar weinig tijd bij de watervallen. Maar die route gaan we nog wel lopen binnenkort.
Omdat we bij veel bomen en planten stil gingen staan omdat we wilde weten wat alles was, duurde de route bij ons een uurtje ongeveer.
Maar daar waren we dan.... De waterval! En wat was ie mooi! Iedereen heeft eerst even een foto gemaakt bij de waterval en daarna meteen het water in gegaan. Zonder waterschoentjes was dit niet te doen, want het lag vol met stenen. Het water was lekker fris na een lange, warme tocht.
We zijn doorgelopen tot aan de waterval om er onder te gaan staan. Jezus wat komt dat water hard naar beneden! Toen we uit het water kwamen waren onze schouders al helemaal rood, van de waterval, niet van het verbranden ;)
Het was een mooi uitzicht. Op de berg zag je een donkere vlek zit, dit leken allemaal bolletjes te zijn. Even goed ver ingezoomd met de videocamera, en dit bleken allemaal vleermuizen bij elkaar te zijn, echt heel apart om te zien.
We hebben met zn alle nog even lekker op de bankjes gelegen en zijn we natuurlijk in slaap gevallen. We zijn nog een keer het water ingegaan en toen zijn we weer teruggelopen met onze gids en onze chauff Michael. Michael is onze privé chauff, die ons overal heen brengt en komt halen. Het is de neef van Mawutor, en hij heeft een taxibusje waar we met zn alle precies in kunnen. Ideaal, en een top kerel!
We hebben de pas en flink ingezet, want we waren al snel terug bij de auto. Dit zal vast wel 45 minuten geduurd hebben, maar zo voelde het absoluut niet!

Bij terugkomst in ons huisje, heeft de kookstaf van die dag lekker gekookt en hebben we de hele avond gezellig spelletjes gespeeld. Niet te laat te bed, want we moesten de dag erop er vroeg uit....

De vrijdag!
De vrijdag moesten we dus vroeg op, omdat we een weekend weg gingen. We zijn naar een eiland gegaan vlak bij Ada Foah, genaamd Marinata.
Eerst 5 uurtjes met onze chauff naar Ada Foah gereden met een tussenstop bij een zwembad/restaurant/resort, hoe je het ook wil noemen. Daar hebben we lekker geluncht en de bedoeling was om ook nog even snel een duik in het zwembad te nemen. Alleen zat dat er niet in, omdat we dan gewoon de volle mep moesten betalen. Dus besloot 1 huisgenootje om dan maar gewoon in de rivier te springen die er naast lag. Na de lunch zijn we verder gereden naar Ada Foah en daar hebben we de boot gepakt, waar we nog 10 minuten op hebben gezeten en toen waren we daar; Marinata!

Je had op het eiland een soort terrasjes waar je gezellig kon zitten en uitzicht had op de volta rivier. De volta rivier komt samen met de Golf van Nieuw Guinea. Deze lag aan de andere kant van de 'duinen'. Het was eerder een enorme berg met zand, maargoed.
Ook had het eiland een hutje wat iets of wat weg had van een bar. We zijn naar onze 'huisjes' begeleidt en hebben onze spullen neer geplant. Het huisje was meer een hutje, vol zand en van riet of iets dergelijks. Wij hadden een 6 persoonshutje en hadden 3 2persoonsbedden, 3 klamboes, 3 kussens (wat zéker logisch is voor een huisje voor 6 personen....) en een tafel.
Nadat we de spullen gedumpt hadden, zijn met zn alle bij een terrasje gaan zitten en hebben leuk zitten buurten. Er volgde enkele biertjes en om 22.00u ging er een soort kampvuur aan. Hier kwam iedereen op het eiland bij om te dansen. Van het een op het ander moment zijn wij met zn 10e allemaal door elkaar de volta rivier ingesmeten, met kleren scheuren en schrammen op het lichaam als gevolg. Maar het was gezellig! We hebben leuk met de Afrikaanse kindjes en vrouwen staan dansen, die ons alleen maar uitlachte, omdat we er niets van bakte.
Na deze baldadige avond zijn we lekker gaan slapen, om de volgende ochtend weer vroeg wakker te worden. We hebben ontbijt besteld en zijn na het ontbijt meteen de 'duinen' overgegaan om te gaan zwemmen en zonnen. De stroming was echt ontzettend sterk, dus verder als ons middel zijn we maar niet gegaan, omdat je gewoon niet meer terug naar de kant kwam.
's Middags hebben we nog wat spelletjes gedaan op het strand, wat veel bekijks van de Afrikaanse kindertjes gaf.

's Avonds zou er een Afrikaanse dans gedaan worden bij een kampvuurtje. Helaas waren we bijna allemaal veel te chagerijnig om daaraan mee te doen, aangezien we om 17.00u eten besteld hadden en uiteindelijk om 22.30u iedereen z'n eten had. We hebben dus ruim 5 uur moeten wachten op ons eten, en toen hadden we ook nog niet eens het goede gekregen. Ons geduld was dus een heel eind op en zijn maar naar bed gegaan.
Zondag zijn we weer vroeg opgestaan om de terugreis van 5 uur te maken naar Golokuati. Maar eerst moest er voor het weekend nog afgerekend worden. Alles wat je besteld had werd op t nummer van je hutje gezet en op naam. Opzich zou dit een goed idee zijn, als de mensen niet alles zo chaotisch op zouden schrijven op verschillende blaadjes en gewoon konden tellen. Hoe zij alles bij elkaar optelde, daar snapt een hoogleraar wiskunde nog niets van..
Maar na 3 kwartier hadden we toch allemaal afgerekend en konden we met het bootje terug naar Ada Foah, waar de chauff al op ons stond te wachten.
Hij reed ons weer 5u terug naar Golokuati en heeft de kookstaf weer lekker gekookt. We hadden het voornemen om vroeg te gaan slapen, aangezien de eerste stagedag in aantocht was, maar dat voornemen hebben we niet helemaal gehaald. We hadden het veel te druk met het spelletje; Weerwolven!

Morgen gaan we beginnen aan onze eerste stage week en we zijn erg benieuwd wat ons te wachten staat!

Bye!
'x