Wachten wachten wachten...

Dag 2

De 2e dag was een dag met wederom, veel wachten. Ik denk dat wanneer we over 4 maanden terug in Nederland zijn, we allemaal engelen geduld hebben.
Eerst hebben we redelijk uitgeslapen. Iedereen was gebroken van de reis, en zelfs de bedden slapen goed!

Na het ontbijt (lekker brood met pindakaas, chocopasta en jam) hebben we met zn alle een spelletje gedaan totdat Peter bij ons in het huisje was, om simkaartjes te gaan kopen. Dit zou een 20 minuten rijden zijn met de taxi. Mawutor kwam aanlopen en zijn in de taxi gaan zitten. Na een half uur waren we in het plaatsje Hohoe. Hier had je een markt waar je vanalles kon kopen, zoals eten, kleding, slippers, stoffen etc.
Ergens tussen de kraampjes in stond een kraampje van GLO. GLO is de telefoonmaatschappij waar wij ons simkaartje en dongel zouden gaan halen. Ons was al verteld dat dit een tijdje kon gaan duren. De vorige studenten waren met z'n 3en en hadden er 2u over gedaan. Wij daarentegen waren met z'n 10e, en hebben van 13.00u tot 17.00u op een houten bankje gezeten, zitten wachten totdat iedereen een simkaartje en dongel had. Om de tijd te doden, zijn er een aantal over de markt gelopen om boodschappen te doen voor het avondeten. Maar tevergeefs. Er was al bijna niets meer te koop. Het duurde zolang omdat de man in het kraampje, Maikel, ik weet niet hoeveel nummers in zijn eigen telefoon moest zetten en dan moest overzetten op je eigen telefoon en dan je telefoon nog in moest stellen. De dongels waren zo uitgedeeld. Maar toen het crediet nog.... Hij was al begonnen met crediet op de dongel zetten, maar ineens waren z'n kaartjes op. Dus we hadden allemaal pech en konden naar huis.
's Avonds belde hij een van onze huisgenootjes op op zijn Ghanese nummer (deze had hij allemaal in een schriftje geschreven) en vertelde hij dat hij 's avonds bij ons langs wou komen om alles in orde te maken, want hij voelde zich er niet prettig bij dat het niet allemaal gelukt was. Dit vonden wij zeer schappelijk van hem, en zijn met hem ingestemd. Dirk en ik zijn Maikel bij het kruispunt van onze straat op gaan halen, omdat hij niet precies wist waar we wonen.
Hier heeft hij nog een 2 uur zitten werken om alles in orde te maken. Maar helaas. 2u later hadden er pas 3 mensen internet op de dongel, nog niet eens op de telefoon. Het schoot dus lekker op.
Omdat hij al 22.30u was geweest, en 22.00u eigenlijk een normale tijd is om hier naar bed te gaan, wilde Maikel naar huis, omdat hij nog een tijdje moest reizen voor hij thuis was. We hadden toen afgesproken dat hij de ochtend erop, om 10.00u bij ons terug zou zijn.
Nadat Maikel weg was, hebben we met zn alle 30 seconds gespeeld en een drankje gedronken. Door de hitte en omdat iedereen toch wel moe was, sloeg het bier en de bacardi al snel aan, maar daar lieten we ons niet door tegen houden. We werden luidruchtiger en fanatieker in het spel, maar het was goed gezellig. Rond een uur of 01.30 ben ik toch maar gaan slapen, we hadden tenslotte om 10u weer afgesproken met Maikel, en dan moesten we wel wakker zijn...

Morgen gaan we naar de ziekenhuizen om te kijken waar we stage gaan lopen de komende tijd.

'x